In deze rubriek vertellen vrouwen hun bevallingsverhaal. Deze keer vertelt Bianca over haar badbevalling van zoon Feis.
Na 2 keer bevallen te zijn rond 37 weken, was het dit keer even wachten… Er was reeds afgesproken dat ik medium risk zou bevallen i.v.m. een groep-B streptokok. Baren en zo mocht mijn bevalling begeleiden, maar ik zou wel een infuus met antibiotica krijgen. In de laatste weken werd ik een aantal keer gestript, helaas zonder veel resultaat. Bij 40+ weken, werd er met mij besproken of ik wilde afwachten tot 42 weken of inleiden vanaf 41 weken. Mijn partner en ik kozen voor een inleiding bij 41+ weken.
Vliezen breken
Het was mei vakantie en de oudste twee mochten 2 nachten logeren met opa en oma. In overleg met Baren en zo en het Deventer ziekenhuis werd afgesproken bij 41+0 weken mijn vliezen te breken. Gezien de groep-B streptokok was de afspraak dat ik antibiotica zou krijgen bij het vliezen breken en dat we 6 uur mochten afwachten of ik spontaan weeën zou krijgen. In de ochtend rijden we samen naar het ziekenhuis, het voelt een beetje als eindexamen doen, maar dan net een beetje anders. We gaan ons kereltje vandaag ontmoeten. We spreken rond 8u met Ingrid af in het ziekenhuis. Zij zal dan daar mijn vliezen breken.
Wachten op weeën
Uiteindelijk worden mijn vliezen rond 9u gebroken. We moesten nog even wachten op een kamer. Ik had aangegeven dat ik graag een badbevalling zou willen proberen. Gezien ik de vorige keren vlot ben bevallen, besluiten we dat Ingrid in het ziekenhuis blijft. Ze gaat haar spreekuur voorbereiden en wij spelen nog een spelletje terwijl we wachten op weeën.
Al snel voel ik wat krampjes, maar nog niet het serieuze werk. Rond 10.30u beginnen de krampen wat toe te nemen en Ingrid stelt voor om het bad op te zetten. Terwijl mijn partner bezig is met het bad op zetten, zit ik op de skippybal met een muziekje op. Lekker in mijn eigen bubbel.
In het bad
11u ga ik in bad, dat voelt lekker. Je bent wendbaar en de warmte verzacht de rugweeën. Zo is het goed vol te houden. Om 11.30u voel ik wel dat ik weeën heb, maar ik heb het nog over een broodje eten. Mijn maag knort en ik wil eten. Echter na een kwartiertje worden de weeën een stuk pittiger en hou ik het eten maar voor gezien. Soms zit ik rechtop, soms ga ik op handen en knieën zitten zodat mijn partner mijn rug kan masseren tijdens de weeën.
Ingrid vraagt mij of ze zal toucheren of nog even zal wachten. Ik vraag haar nog even te wachten.
De weeën zijn goed op te vangen in bad en ik ben bang dat het inwendig onderzoek misschien teleurstellend is en ik minder ver ben dan ik hoop.
Rond 12.15u vraagt Ingrid me uit bad te komen om de cortonen te luisteren. Ik ga dan direct even naar het toilet en met het VT heb ik 5-6cm!! Wat fijn, het gaat dus goed.
Persdrang
Het staand weeën opvangen is fijn, maar ik besluit toch weer in bad te gaan. Gelijk worden de weeën een stuk pittiger en ik begin drukgevoel te krijgen. Ik ben nog een beetje in de ontkenningsfase want zo snel kan het toch niet gaan. Al snel wordt het persdrang die ik niet meer kan tegen houden. Terwijl ik tegen Ingrid zeg dat ik het allemaal niet meer weet, zegt zij dat het hartstikke goed gaat en dat we onze kleine man snel gaan ontmoeten.
Kers op de taart!
Ik mag persen. Ik zit op allfourse met mijn partner kan zo tijdens de weeën tegen mijn rug duwen. En na 5 minuutjes persen wordt door onze mooie zoon Feis geboren. Ik mag hem zelf aanpakken. Wat een bijzondere bevalling, voor ons de kers op de taart!
Bedankt voor het delen van je mooie verhaal over deze snelle badbevalling. Fijn dat het zo goed is gegaan.
Benieuwd naar een ander bevallingsverhaal? Lees dan hier het mooie verhaal van Claudia.
Wij zijn altijd opzoek naar meer bevalverhalen? Wil jij ook jouw verhaal delen? Mail dan naar info@barenenzo.nl.