In deze rubriek vertellen vrouwen hun bevallingsverhaal. Annelies vertelt haar verhaal over de bevalling van haar zoon Noam. Lees nu haar verhaal.
Sterretjes
Op de uitgerekende datum, 7 januari, werd ik rustig wakker. Ik had een leuke dag voor de boeg. Mijn moeder zou langskomen, samen met mijn broer en kleine nichtje. Onder de douche merkte ik dat ik even wat sterretjes voor mijn ogen zag. Ik dacht dat ik gewoon wat slap was en wat moest eten dus daar heb ik geen aandacht aan geschonken. Na een leuke middag knuffelen met mijn nichtje merkte ik toch dat ik niet helemaal fit was. Hoofdpijn, warm en een beetje pijn tussen de schouderbladen. Ik pakte even de checklist erbij wanneer ik ook alweer moest bellen. Ik had immers al een tijdje een wat hoge bloeddruk. Mijn klachten stonden op het lijstje dus toen heb ik rond 5 uur toch maar even gebeld.
Naar het ziekenhuis
De verloskundige Marlies besloot langs te komen. Mijn bloeddruk was inderdaad wat hoog maar de waarde van mijn urine was goed. Marlies gaf aan dat ze niets ernstigs verwacht maar gezien mijn klachten en termijn werd ik toch ingestuurd. “Neem voor de zekerheid je vluchtkoffer mee maar ik verwacht dat je vanavond gewoon weer in je eigen bedje ligt” aldus Marlies. Toch wat gespannen gingen we naar het Deventer ziekenhuis. Daar werden we heel warm ontvangen door de verpleging. Ik werd aan de monitor gelegd en er werd gekeken hoe mijn zoontje het deed. Dit leek allemaal prima, mijn bloeddruk was zelfs al wat gezakt! Ik kreeg zelfs een beetje het gevoel dat ik misschien te snel had gebeld want het viel allemaal wel mee.
We moesten alleen nog even wachten op de uitslagen van het bloed en urine. Deze uitslagen vielen toch wat tegen. Er waren eiwitten gevonden in mijn urine en mijn bloedwaarden waren ook verhoogd. Dat werd toch een nachtje blijven! Oké, even slikken maar ik was in goede handen. Ik bleek zelfs ook al 2 cm ontsluiting te hebben! De gynaecoloog kwam nog even langs om te vertellen dat er morgen opnieuw zou worden gekeken of ik naar huis zou gaan of dat we gaan inleiden.
We gaan je zoon halen!
Na een wat onrustige nacht kwam de gynaecoloog al vroeg aan mijn bed met de volgende mededeling: “We gaan niet opnieuw testen doen. Je bent 40 weken en klachten die passen bij een zwangerschapsvergiftiging. We gaan je zoon halen!” Helaas kon ik vanaf hier dus niet meer begeleid worden door een verloskundige vanuit Baren&Zo maar ik had ook alle vertrouwen in het personeel van het Deventer Ziekenhuis! Opgetogen belde ik mijn man; “Kom maar schat! We gaan beginnen”.
In de verloskamer werd ik aan het infuus aangesloten en al snel werden de weeën opwekkers aangezet. Oef, dat viel even tegen! Ik voelde meteen dat ik rug weeën had en al redelijk snel raakte ik hiervan in paniek. Onder de douche heb ik geprobeerd het weg te zuchten maar ik kreeg het niet voor elkaar. Inmiddels was duidelijk dat mijn zoon een sterrenkijker was, dus het zou extra lastig zijn. Toen was de keuze snel gemaakt; ik wil een ruggenprik!
Persdrang
Gelukkig kon ik daar al snel terecht, wat een verademing zeg! Van kronkelend in bed van de pijn naar lachend opmerken dat ik een wee heb. Op deze manier vond ik het wel leuk! Dit duurde alleen niet lang.. na een half uurtje kreeg ik enorme persdrang! Zou het nu al zo ver zijn? Het was inmiddels 15:15 uur en de verloskundige kwam kijken hoe ver ik was. Ik had toen pas 4 cm ontsluiting. Maar wel enorme persdrang. Doordat hij een sterrenkijker was gaf hij enorm veel druk. Maar ik mocht helaas nog niet persen, we zaten immers pas op 4 cm! Uren verstreken en inmiddels was ik behoorlijk uitgeput van het opvangen van de pers weeën. Tussen de weeën door viel ik in slaap, zo moe was ik. Om 20:45 uur hoefde ik eindelijk de pers weeën niet meer op te vangen maar moest ik aan de bak, ik mocht persen!
Gelukt!
Het laatste stuk ging moeizaam. Het vorderde wel maar het duurde erg lang. Na ruim 1,5 uur persen had ik bijna geen kracht meer en zag ik het even niet meer zitten, komt hij er ooit nog uit? De verloskundige Ieke heeft mij er echt door heen gesleept, daar ben ik haar tot op de dag van vandaag dankbaar voor! Helaas was er een knip nodig om ruimte te maken. De gynaecoloog stond in de kamer om eventueel de vacuümpomp te gebruiken maar dat zag ik niet zitten! Dit motiveerde mij om nog 1 keer alles te geven en om 22:26 uur is onze mooie zoon Noam geboren. Wat een ontlading, het was gelukt! Noam deed het super goed en ik voelde mij ontzettend trots.
Foto’s en filmpjes
Die nacht heb ik nauwelijks geslapen, steeds als ik in slaap viel schrok ik wakker met de angst dat er weer een wee kwam. Ik heb best een tijdje last gehad van de bevalling. Het was mij zo tegen gevallen! Er veel over praten heeft mij erg geholpen. Ook heeft het mij enorm geholpen dat er veel foto’s zijn gemaakt en een video van het laatste stuk. Dit maakt dat ik anders ben gaan kijken naar mijn bevalling, wat is het gaaf om terug te zien hoe mijn zoon geboren wordt! Dit wil ik dan ook echt als tip meegeven.
Ook het nagesprek in het ziekenhuis met de verloskundige was ontzettend waardevol. Heel fijn om na te praten en de dingen te vragen waar ik nog mee zat. Vanuit Baren&Zo heb ik veel steun ervaren in mijn kraamtijd. Inmiddels kan ik met een fijn gevoel terug kijken op de bevalling. Wat was het zwaar maar wat is het resultaat prachtig!
Bedankt voor het delen van je bevallingsverhaal Annelies! Wat fijn dat je de bevalling goed hebt kunnen verwerken. Super om te horen dat je er nu met een fijn gevoel op terug kan kijken. Geniet lekker van je prachtige ventje!
Wil je nog een bevallingsverhaal lezen? Klik dan hier.
Wil jij ook jouw verhaal delen? Mail dan naar info@barenenzo.nl.