In deze rubriek vertellen vrouwen over hun bevalling. Deze keer vertelt Anna over de vlotte thuisbevalling van haar dochter Isa. Lees het verhaal hieronder!
Het is zondag 19 mei 2019, 6 uur ‘s ochtends. Ik ben 40 +1 weken zwanger en word wakker omdat ik naar de wc moet. Ik heb wat last van menstruatie achtige krampen… maar niks bijzonders. Als ik de wc wil doortrekken zie ik dat ik de slijmprop ben verloren. Deze spoel ik door en ik kruip weer lekker mijn bed in. Nu begin ik te letten op de krampen… ze zijn niet constant maar komen en gaan! Het lukt me niet meer op te slapen dus besluit ik naar beneden te gaan zodat mijn man nog wat rust kan pakken mocht dit gaan doorzetten.
Wakker worden!
Om 8 uur vind ik dat hij wel lang genoeg heeft geslapen. Mijn krampen lijken verdacht veel op beginnende weeën dus maak ik hem wakker. Als ik zeg dat ik denk dat de bevalling misschien gaat beginnen denk hij eerst dat ik niet serieus ben. Maar als ik zeg dat ik echt verwacht komt er lichte spanning: “Wat moet ik dan nu doen? Wat wil jij? Wat gaan we nu doen?”. Ik wist van de bevalcursus dat je beter niet kan gaan zitten wachten met een timer in je hand en je beter gewoon rustig verder kan gaan met de orde van de dag. Het is zondag dus ik wil wel naar de kerk.. die baby valt er niet zomaar uit.
Naar de kerk met weeën
In de kerk voel ik nog steeds de menstruatie achtige krampen die komen en gaan maar niks heftigs nog. Na de kerkdienst gaan we even naar de supermarkt en besluiten thuis lekker te gaan lunchen. Er wordt nog gebeld met vrienden of we met z’n allen naar het park gaan in verband met het mooie weer. Ik vind alles best. Maar na de lunch heb ik toch niet zo zin om nog naar buiten te gaan want de weeën worden steeds pittiger. Ik besluit om de verloskundige even te bellen, want ben ik nou bezig of niet?
Douchen
Ik krijg Annemieke aan de telefoon en ze adviseert met om even een warme douche te gaan nemen. Als door de ontspanning van het warme water de krampen minder worden is er waarschijnlijk niet veel aan de hand, als ze heftiger worden dan zijn het inderdaad weeën! Ik ga dus gelijk lekker douchen en merk direct dat de krampen sterker worden. Yes, er gebeurt dus echt wat! Tegen een uur of 6 komt Annemieke even langs en vraagt of ik het fijn vindt als we een inwendig onderzoek doen. Daaruit blijkt dat ik al een klein beetje ontsluiting heb. Samen met Annemieke leggen we alle spullen klaar voor de bevalling. Want ik wil graag thuis bevallen.
“Op het moment dat ze vraagt om een luiertje voor de baby, besef ik pas echt dat ons kleine meisje er straks is! “
Ik kruip lekker in mijn bubbel. Ik zit veel op de yoga bal en ga vaak lekker even douchen. De weeën komen regelmatig maar zijn nog goed weg te puffen. Zo verstrijken de uurtjes en tegen 21:00 uur komt Martine langs om te kijken hoever ik ben. Ik zit tegen die tijd op 2 cm ontsluiting.. We spreken af dat we zullen bellen en als het nodig is en dat ze anders rond 1 uur ’s nachts weer even langs komt.
“Het lukt niet”
Als Martine weg is ga ik weer even douchen. De weeën worden steeds pittiger en komen sneller achter elkaar. Tegen een uur of elf trek ik het niet meer zo goed. Ik zeg dingen tegen mijn man als: “ik dacht dat ik dit wel kon zonder pijnstilling maar het lukt niet”. Ook kan ik geen comfortabele houding meer vinden. De weeën komen zo snel achter elkaar dat ik het begin soms niet meer kan onderscheiden van het einde. Ook ben enorm misselijk. Op het moment dat ik inderdaad moet spugen heeft mijn man gelukkig net op tijd een emmer in mijn handen gedrukt.
8 cm
Terwijl ik overgeef in de emmer hoor ik dat mijn man de verloskundige belt. Het is dan ongeveer kwart voor 12. Als Martine er is vraag ik haar om te kijken hoe ver ik ben. En ik zit al op 8 cm! Ik lig nu op mijn zij op bed en puf zo goed als ik kan de weeën weg. De persdrang wordt ook steeds heftiger en om 01:30 uur heb ik volledige ontsluiting en mag ik beginnen met persen!
Je mag persen!
Dat was even wennen, want ineens mag je toegeven aan het gevoel wat je steeds moest negeren. Mijn vliezen waren nog niet gebroken en toen ik voor het eerst zachtjes mee perste met de wee, knapte ze direct. Gelukkig had Martine al met een matje en kraamverband gezorgd dat de golf vruchtwater niet overal heen ging. Na een paar keer “oefenen” had ik het persen goed door en na een paar keer staat het hoofdje! Martine coacht me erdoor en verteld dat ik moet zuchten. Bij elke zucht schuift het hoofdje een stukje verder en vervolgens hoor ik Martine zeggen “pak je kind!”. Wauw! Dat ging snel! Dat had ik niet verwacht bij mijn eerste bevalling.
En daar was ze dan! Om 02:00 uur precies werd ons lieve meisje Isa geboren. Het was een prachtige en snelle thuisbevalling. De sfeer tijdens de bevalling was zo fijn en rustig. Dankjewel lieve Martine voor je goede zorg!
Anna! Bedankt voor het delen van je verhaal.
Benieuwd naar een ander bevallingsverhaal? Lees dan hier het mooie verhaal van Laurie.
Wij zijn altijd opzoek naar meer bevalverhalen? Wil jij ook jouw verhaal delen? Mail dan naar info@barenenzo.nl.