In deze rubriek vertellen vrouwen hun bevallingsverhaal. Deze keer vertelt Sharon over haar prachtige thuisbevalling die toch sneller ging dan verwacht.
Duurt lang…
Dat deze zwangerschap iets langer dan 41 weken zou duren had niemand aan zien komen. Bij onze 1e braken namelijk al de vliezen met 36 weken. Eenmaal de 40 weken gepasseerd werd het zwaarder en hebben we besloten om te beginnen met strippen. Er gebeurde nog niet veel en een 2e poging volgde. Martine deed de 2e poging en 5 dagen later had zij weer dienst. Dan wilde ik toch wel echt bevallen zijn. (Martine had al wel een verwijzing gemaakt voor het ziekenhuis, CTG en eventueel vliezen breken) Helaas deze baby besloot te blijven zitten en zo zaten wij vrijdag 4-2 weer op controle.
Controle
Ingrid liet ons binnen en meteen barste ik al in tranen uit, ik was er wel klaar mee en konden ze niet morgen al inleiden? Thuis bevallen in bad, wat ik zó graag wilde, boeide me opeens niet meer zo. De hele dag had ik al wel wat krampen maar het zal wel niet door zetten dacht ik nog. Mijn moeder zei nog; het is begonnen hoor! Dit zijn je weeën. Jaja mam, het lijkt gewoon op menstruatiekramp zal wel niks zijn. Ingrid stelde een inwendig onderzoek voor met nog een strippoging. Prima dacht ik, we zien wel wat het doet.
Drie centimeter?
Ingrid deed een inwendig onderzoek en ik zat blijkbaar al op 3cm! Toen wij weg gingen zwaaide Ingrid ons uit en zei: tot dinsdag! Dan kom ik op kraambezoek! Ik lachte haar uit, ‘tuurlijk’ zei ik. Deze baby blijft voorlopig nog wel zitten! In de auto werden de krampen al wel wat feller qua pijn maar nog prima te doen. De hele avond sudderde dit een beetje door en bij het naar bed gaan was het weg. Een uurtje later werd onze oudste wakker dus die ging ik even troosten. Ik stapte uit bed en meteen waren daar de krampen weer! Niet heel heftig maar aanwezig genoeg om niet te kunnen slapen. Ik ben maar op de bank gaan liggen zodat de oudste en m’n partner konden slapen, je weet immers nooit wat de nacht brengt.
Zijn dit weeën?
De krampen werden regelmatiger maar qua pijn namen ze niet toe. Het zal wel, bij de oudste ben ik ingeleid dus hoe zoiets zou beginnen had ik geen idee van. Vanaf 37 weken dacht ik bij ieder krampje/steekje dat dat een wee was! Ik heb maar een beetje zitten netflixen en de zelfde pagina op Facebook en Instagram voor de 10e keer bekeken. Om 7:15 uur kwamen de mannen beneden en gaf ik aan dat het regelmatig was maar nog prima te doen. Ik wacht even tot half 8 en dan bel ik wel. Want ik vond het nog wat vroeg om voor deze ‘laffe’ krampjes te bellen.
Martine
Ik kreeg een uitgeslapen Martine aan de telefoon en ze zei dat ze er meteen aan kwam. Nou ja doe maar rustig aan zei ik nog, ik weet niet of dit nou echt weeën zijn of gewoon wat krampen. Iets over 8 was ze er en had meteen alle spullen voor een eventuele bevalling mee. Goh, ik ga toch niet nu al bevallen?? Ik oogde heel relaxed en had nog een wasje aangezet, je moet wat op zaterdag ochtend… Martine stelde voor om toch even te kijken hoe ver ik was. 5 cm!! Nou ik ben gewoon al op de helft! Als ik die andere 5 ook zo uitzing dan is dit prima te doen! Ze stelde 2 dingen voor: vliezen breken of even afwachten wat deze weeën gaan doen. Hmm, nou doe maar vliezen breken, dan gaat het ietsje sneller toch? Samen het bed opmaken en klaar maken voor de bevalling en het breken van de vliezen.
Ik vond het allemaal wat voorbarig want het zou nog wel even duren voordat de kleine man zich zou aandienen dacht ik nog.
Om 8:45 zijn de vliezen gebroken en het bleef nog aardig rustig. Maar even een wasje ophangen en een nieuwe was aan. Toen begon het iets heftiger te worden maar nog prima te doen. Onze oudste rende lekker tussen ons door, hij moest eens weten. Het bevalbad stond al klaar maar moest nog gevuld worden. Snel alles opzetten en vullen (ik nog onder het bad kruipen voor het grondzeil, ik verklaar mezelf nu voor gek), even met m’n moeder videobellen, en daar kwamen de weeën!
Bevalbad en paniek!
Jeetje, dit kan ik niet tegenhouden, niet weg puffen. Ik wil alleen maar heel hard duwen! Hoe dan? Een half uur geleden had ik nog maar 5cm! Dit kan niet toch?? En jawel, onze 2e zoon kwam er aan! Licht in paniek want jemig wat ging dit snel zeg. Fedde die voor de 100e keer vroeg of hij ook in bad mocht, wat mama aan het doen was en of mama auw had werd me toch even iets teveel. Mijn zusje kwam eraan geracet en zij was echt net optijd! Marcel, die samen met Fedde de deur opendeed voor mijn zusje, werd meteen teruggeroepen dat hij NU moest komen. Hij kwam boven, bleek en geschokt. Dit had niemand aan zien komen.
Na een 10 minuten, inclusief in bad stappen en persen, werd in bad (lees klein laagje water want het ging zo snel) onze tweede zoon geboren!
Om 9:40 was daar onze zoon Noud. Zelf aangepakt, 1x omstrengeld wat ik toch heel spannend vond. Een klein beetje grauwig maar gelukkig trok dit na wat wrijven al snel bij! Ik heb nog even in bad gezeten met hem en uiteindelijk na een kwartiertje eruit om de placenta geboren te laten worden en eens goed naar mijn zoon te kunnen kijken. De navelstreng doorknippen, we waren maar met z’n drieën dus mijn zusje mocht even boven komen voor de foto’s! Mijn vader was er ook net precies dus hij kon even bij Fedde blijven. (Kleine side note; mijn moeder zou bij de bevalling zijn maar zij testte net de dag ervoor positief op Corona, helaas.)
Daar was de kraamhulp
De kraamhulp kwam aangesneld, Noud al een kwartier oud, navelstreng al doorgeknipt. Ze grapte nog; daar kan ik niet tegen aan rijden hé! Had je niet even kunnen wachten?! Meteen het ijs gebroken, wat een leuke lieve en zorgzame vrouw. Ze stelde mij meteen op m’n gemak en begon Martine te helpen. Ondertussen hoorde ik Fedde beneden met m’n zusje stoeien. Zo fijn dat ik nu de tijd had voor dat nieuwe kleine mensje op m’n borst.
Heftig, mooi en magisch
Het is en blijft toch een wonder, zo’n klein mensje wat gewoon in mijn buik heeft gegroeid en nu bij ons is. Wat een fijne en goeie begeleiding heb ik gehad van Martine, de rust zelf en soms werd ik even op m’n plek gezet? Iedereen van Baren &zo heeft mij tijdens en na de zwangerschap zo goed begeleid! Martine in het bijzonder, bij haar heb ik wat echo’s gehad en de meeste controles. Dat zij bij de bevalling was maakte het plaatje toch compleet en af! Ik wil daarom iedereen bedanken voor alles ?
Bedankt voor het delen van je bevallingsverhaal Sharon! Wat goed om te horen dat je zo tevreden bent met ons en zo positief terugkijkt op alles. Echt een compliment, dankjewel!
Benieuwd naar een ander bevallingsverhaal? Lees dan hier het mooie verhaal van Claudia.
Wij zijn altijd opzoek naar meer bevalverhalen? Wil jij ook jouw verhaal delen? Mail dan naar info@barenenzo.nl.